"Hoe kan onze afdeling van onze organisatie onze doelgroep beter bereiken?'.
Het wemelt hier van de aannames. Wat is een organisatie? Blijft die organisatie? Wat is een doelgroep? Zijn die mensen? Moeten we die zien als doelgroep, als groep die wij willen informeren? Of willen wij juist hen betrekken? En nog belangrijker: wat willen ze van ons? En dan de organisatie? Wat is dat voor een raar begrip? Is dat iets statistisch dat we moeten tekenen met een harkje? Hoe spelen informele relaties dan een rol? Maar willen we graag alles strak organiseren zodat we op het hoogste niveau resultaat kunnen rapporteren aan de aandeelhouders? Aandelen, ook zo'n raar begrip. En relaties met die mensen in de doelgroep? En met de mensen op de site? En met ex-werknemers? En mensen die over ons schrijven? En dan hebben we het nog niet eens over afdeling? Ooit is een reden geweest ons in een apart hokje te stoppen? Maar klopt dat nog wel? Als we alles opnieuw zouden mogen doen, zouden we dan weer zo organiseren? Zouden we het uberhaupt nog wel organiseren of met goede communicatietools volstaan?
En dan is dit nog heel praktisch. Je kan nog verder gaan nadenken over mensen. Hoe zie je mensen? Zijn mensen relaties? Zijn mensen als dobbers in de zee, meegolvend met de rest? Hoe moet ik dan activiteiten gaan ondernemen. Of moet ik helemaal niets ondernemen maar continue aanvoelen als er iets moet gebeuren? En hoe moet ik dat dan doen?
Maar hoe ver je ook out-of-the-box wilt denken, het heeft altijd weer een beperking en ik ben op zoek naar mijn beperking. Wie kan me helpen?
In mijn doorgaande pogingen altijd weer nog verder out-of-the-box te denken vraag ik me af wanneer mijn out-of-the-box denken stopt. Als je alle aannames in de maatschappij overboord hebt gegooid. Zelfs het lichaam in de tijd al niet meer uitgangspunt neemt, als alles in het universum met elkaar samenhangt, en tijd slechts een definitie is die we er zelf aan willen geven, dan zijn dit voor mij de randen van mijn box, van mijn doos.
Mijn stelling is: iedereen heeft een eigen box en iedereen heeft zo z’n eigen begrenzing. En dat geldt dus ook mij.
En ik vraag me af hoe ik out-of-mijn-box kan denken. Iemand een idee? Waar liggen de beperkingen van mijn gedachtes?