In de wereld van 2050, of misschien nog wel later, zijn uiteraard fysieke elementen van geld zoals papier en munten verdwenen. Veel te omslachtig, duur en fraudegevoelig. Maar het geld zoals we dat nu kennen evalueert tot een soort ‘society-balance’: het drukt uit wat jij voor de maatschappij hebt gedaan en wat je ervoor terug krijgt. Dat betekent dat als je je veel inzet, en dat wordt ook gewaardeerd, krijg je een sterke belans, meer geld zo je wilt. Dat kan nooit echt oplopen, want macht zoals we dat nu kennen verdwijnt en daarmee ook de situatie dat hoe hoger in de organisatie, hoe meer geld. Het gaat om wat het individu bijdraagt in de maatschappij. En als je dus nu regional manager corporate accounts bent, zal je heel goed moeten nadenken wat je precies bijdraagt in de maatschappij: welke waarde lever je in het leven van individuele mensen (van de eindklanten) waardoor jij volgens hun (!) je geld waard bent. Dat is een vraag die we nog maar moeilijk kunnen beantwoorden en mede de oorzaak van de huidige economische malaise.
Het aardige dat in deze nieuwe wereld hierarchische organisaties zijn verdwenen, alles in immers opgegaan in de netwerkeconomie waar geen hierarchie meer is. Managementtaken zoals strategie, plannen en delegeren zijn volledig uitbesteed aan computers, die kunnen dat immers veel beter dan wij. In deze wereld, de wereld van Pamper Planet, gaat het om de menselijke bijdrage. Niet om het intellect, want ook dat kunnen computers beter, niet om de creativiteit idemdito, en niet om de fysieke inzet want ook roboworld ligt dan inmiddels achter ons, maar het gaat dan om spirtuele inzet: iets waar ook in 2050 computers nog niet aan kunnen tippen. Zo kunnen we muziek maken, massages geven, en allerlei trainingen aan elkaar geven in de gebieden die we nu nog als paranormaal beschouwen of die alleen autist savants lijken te kunnen. Dat kunnen wij straks ook, daar houden we ons mee bezig. En status krijg je niet met geld, maar door veel te kunnen en veel aan andere mensen te leren. Door wijsheid dus.
In deze maatschappij (tussen tussen 2050 en 2100 vorm krijgt) worden ouderen weer gewaardeerd. De enige manier om deze kennis te krijgen is immers door levenservaring. Wat een andere wereld.
En dan hebben we nog het grondbezit. In deze wereld is grond niet van een individu, niet van een land, maar van iedereen, en dus van niemand. Hoe wordt die grond dan geexploiteerd? Stel iemand heeft een idee: ik wil daar een huis gaan bouwen, of ik wil een popconcert geven, een zwembad bouwen, een maisveld aanleggen of een ruimte voor spirituele workshops dan geef je dat aan bij onze gedeelde coaching brand, het wereld merk, de wereldnationaliteit waar iedereen zich een onderdeel van voelt. Die legt dit (geheel geautomatiseerd, dus binnen enkele seconden) voor aan mensen die dit een leuk idee zouden vinden of hun personal agents die in hun belang onderhandelen. Op basis van zeer snelle besluitvorming krijg je snel te horen of je plan door kan gaan De uitvoering verloopt vervolgens al even snel als de besluitvorming. De vraag wordt eigenlijk zo ongeveer realtime beantwoord.
Een wereld waar alles draait om liefde, genegenheid en spirtualiteit, dat is een wereld waar vrouwen het voor het zeggen hebben. Niet dat zij de besluiten nemen, hierarchie is immers uitgebannen, maar wel de sterkste invloed hebben op de sociale samenhang van de maatschappij. Het is een geheel organisische wereld. Heel wat anders dan de puinhopen die we nu hebben gesmeed.