Met Grouper kunnen consumenten nu bestanden met elkaar in privé-groepen delen. Dat is direct het grote verschil met p2p netwerken zoals Kazaa waar alles voor de buitenwereld, dus ook bijvoorbeeld voor stichting Brein, zichtbaar is. Grouper past beter bij de manier waarop mensen in de werkelijkheid ook leven: men heeft slechts een beperkt aantal contacten. Zoals bij alle social en contact- software moeten deze opnieuw een contactenlijstje worden aangemaakt. Uiteindelijk zal alles integreren en kunnen we bijvoorbeeld in Outlook met een vinkje aangeven of we ons muziekbestanden met iemand willen delen. Maar misschien ook wel ons boodschappenlijstje van de AH. Dat zal de manier waarop we (merk)producten selecteren fundamenteel gaan veranderen. We weten dan immers wat anderen,die we persooonlijk kennen, consumeren.