Hiroshi Ishiguro van het Japanse Intelligent Robotics Lab heeft een robot ontworpen die tot in alle details op hemzelf lijkt. Het huid, het haar, de bril maar ook aan de binnenzijde is allerlei technologie aanwezig alles zo menselijk mogelijk te laten lijken. Zo bevat de robots 50 sensors en motortjes, kan hij kijken door de ogen en praten door de mond. Zelfs de ademhaling wordt nagebootst. 'In eerste instantie voel je je wat vreemd' aldus Ishiguro 'maar na enige tijd in conversatie vergeet je elk mogelijk verschil, praat je gemakkelijk en kijk je hem ook gewoon aan' (via dm). We bouwen de mens tot in de detail na. Wij mensen hebben een natuurlijke drijfveer om iets te bouwen dat lijkt op onszelf. Dat begon al met tekeningen, later met poppen en met chatbots. En deze ontwikkeling gaat vrolijk verder. We kunnnen met dit soort Geminoides straks doen wat we willen. Met juichen in een voetbalstadion (na het kopen van een kaartje), hem als butler gebruiken of - natuurlijk - als sex speelgoed. Merken gebruiken hem (en haar) voor dienstverlening in bioscopen, om boodschappen mee in te laden of om een net openend restaurant er druk uit te laten zien. Zo wordt de film WestWorld uit 1973 langzaam werkelijkheid en duiken wij mensen massaal de experience economie in. Maar dat zal wel een aantal jaar op zich laten wachten. Tot die tijd werken we vrolijk door aan de merken van morgen.
Humanoide weer stapje dichterbij
Hiroshi Ishiguro van het Japanse Intelligent Robotics Lab heeft een robot ontworpen die tot in alle details op hemzelf lijkt. Het huid, het haar, de bril maar ook aan de binnenzijde is allerlei technologie aanwezig alles zo menselijk mogelijk te laten lijken. Zo bevat de robots 50 sensors en motortjes, kan hij kijken door de ogen en praten door de mond. Zelfs de ademhaling wordt nagebootst. 'In eerste instantie voel je je wat vreemd' aldus Ishiguro 'maar na enige tijd in conversatie vergeet je elk mogelijk verschil, praat je gemakkelijk en kijk je hem ook gewoon aan' (via dm). We bouwen de mens tot in de detail na. Wij mensen hebben een natuurlijke drijfveer om iets te bouwen dat lijkt op onszelf. Dat begon al met tekeningen, later met poppen en met chatbots. En deze ontwikkeling gaat vrolijk verder. We kunnnen met dit soort Geminoides straks doen wat we willen. Met juichen in een voetbalstadion (na het kopen van een kaartje), hem als butler gebruiken of - natuurlijk - als sex speelgoed. Merken gebruiken hem (en haar) voor dienstverlening in bioscopen, om boodschappen mee in te laden of om een net openend restaurant er druk uit te laten zien. Zo wordt de film WestWorld uit 1973 langzaam werkelijkheid en duiken wij mensen massaal de experience economie in. Maar dat zal wel een aantal jaar op zich laten wachten. Tot die tijd werken we vrolijk door aan de merken van morgen.