In het Zwisterse Basel loopt een experiment waarmee toeristen met een bril door de stad kunnen lopen en daar in hun bril een combinatie zien van de wereld van vandaag en de wereld van gisteren. Soms lopen er zelfs 'extra' mensen in beeld (via fc). Nu nog met een rugzak vol technologie, exta sensoren en een zware bril, over een jaar of tien, vijftien voldoet een gewone bril uitstekend. Nu nog met kwaliteitsverschil tussen beelden van vroeger en nu, naarmate de tijd vordert en het verleden meer 'recent' is, is er ook meer oud beeldmateriaal beschikbaar en worden ook de oude beelden beter beschikbaar (we hebben meer beelden van 1990 dan van 1950 en dat is weer meer dan van 1920. Van 2010 hebben we straks meer beeld dan van 1990 en van 2030 hebben we meer beeld dan van 2010). Nu zien we nog mensen uit een bepaalde tijd, straks (en dan moeten we echt denken aan 2050), ontmoeten we onze vader in zijn jonge jaren en kunnen daar ook echt een gesprek mee voeren. Hij zal dan ongeveer reageren als hij echt gereageerd zou hebben. De basis hiervoor leggen we vandaag de dag vast in onze systemen. Naarmate we ons gedrag meer vastleggen, wordt ons gedrag ook beter voorspelbaar. De virtuele wereld komt als een laag over de gewone wereld en we zullen steeds meer moeite krijgen om de verschillen te zien. Deze ontwikkeling hoort hierbij.

• in English