In al ons bewustzijn, intelligentie, emotionele intelligentie, ja zelfs spirituele intelligentie, is de mensheid het dierenrijk voorgoed ontstegen. Wij hebben onze eigen toekomst in de hand. Wij moeten dus iets gaan doen aan global warming. Wij zijn tenslotte verantwoordelijk!
Maar misschien moet je de aarde wel zien als éé grote energiebol en mensen als microcopische kleine vlammetjes die even oplichten en uitgaan (geboren worden en doodgaan). En dat al die kleine vlammetjes andere energiebronnen opstoken. Als sterretjes die overal hun vonkjes heen schieten. Vaak zonder enige invloed maar soms kan een klein vonkje juist een enorme brand veroorzaken. En misschien ontstaan er wel zoveel vlammetjes (op naar 9 miljard mensen), juist doordat de aarde opwarmt (er al meer vlammetjes zijn) in plaats van andersom. Niet door betere gezondheidszorg, meer veiligheid of betere voeding. Dat is onze rationalisering van het geheel.
Wellicht zit alles wel helemaal anders in elkaar dan we denken. Dan we hopen wellicht. Als we het bekijken vanuit energie, vanuit de grootstheid van het heelal, dan zien we de nietigheid van de aarde, en de nietigheid van de mens. Hieronder nog even de grootheids van de aarde in een lullig perspectief.
Sterren die nog veel groter zijn dan rode reuzen of reuzensterren worden, net als Antares en Betelgeuze, gecatalogiseerd als superreuzen. De grootste ster die tot eind 2004 bekend was, is Mu Cephei in het sterrenbeeld Cepheus. Deze ster heeft een straal van maar liefst elf astronomische eenheden, en één astronomische eenheid is gelijk aan de gemiddelde afstand Aarde/Zon, bijna 150 miljoen kilometer.
Sinds begin 2005 zijn er drie nieuwe kanjers die in de eer van superreus mogen delen. Het gaat om KW Sagittarii op een afstand van 9800 lichtjaar, V354 Cephei op een afstand van 9000 lichtjaar en KY Cygni op 5200 lichtjaar van ons vandaan. Van alle drie is de radius 1500 keer groter dan onze Zon. Plaats ze in het midden van ons zonnestelsel en ze strekken zich uit tot halverwege de banen van Jupiter en Saturnus. Maar ook zij leggen het nog af tegen de allergrootste supperreus VY Canis Majoris (op een afstand van 5000 lichtjaar).
Op techdo.com staat een slideshow die vergelijkbaar met bovenstaande foto’s de nietigheid van de aarde in beeld brengt.
Deze posting is gebaseerd op het geweldige weblog grenswetenschap.nl. Waarom hier op Mensmerk.nl? Ik geloof dat de totale toekomst van de aarde, van het leven op aarde, de mensheid en de wijze waarop wij de wereld vormen een bidirectioneel direct verband heeft met het heelal, met alles wat er is. Bi-directioneel omdat ook ons gedrag weer van invloed is op ander leven, op aarde, op de rest van het heelal. Het is namelijk één geheel.
In die zin ligt de toekomst ook volledig vast. Tot in het kleinste detail. Net zo vast als het verleden vastligt. Het enige is dat wij niet weten, ons bewust zijn, hoe die toekomst er dan uit ziet. En zelfs als we het zouden weten, dan zou het veranderende gedrag van de mens, als gevolg van die kennis, op zich ook al weer vast hebben gelegen. De toekomst is dus niet te beinvloeden. Toch kan er wel wat veranderen als wij ons bewust anders gaan gedragen. Binnen ons gedrags- en bewustzijnkader is dat zeker het geval, maar het feit dat wij ons anders zouden gaan gedragen, dat lag al vast evenals het resultaat. Die keuze die wij leken te maken, was volledig ingegeven. Zo hebben wij toch het gevoel de toekomst te beinvloeden, zonder dat werkelijk te doen.
Eindelijk weer een echte posting die hoort in de categorie kronkels.