De financiële veilingsite Zopa brengt leningzoekers en mensen die geld willen uitlenen bij elkaar. Een lener geeft de voorwaarden van de lening op en wanneer deze overeenkomen met aanbiedingen van uitleners, kan de deal worden gesloten. Het risico wordt gespreid door de te lenen bedragen te verdelen over meerdere uitleners. Ook worden mensen die een lening aangaan uitgebreid financieel gecontroleerd (via dc). Hier ontstaat banking 1.1, het is het aloude principe van een bank, want ook Zopa moet ergens geld aan verdienen. Door met nieuwe ICT opnieuw te beginnen kunnen processen opnieuw worden uitgevonden, weggesneden waar nodig en kan een vergelijkbare situatie ontstaan als wat Easyjet heeft gedaan met de luchtvaartsector. Zopa kan uitgroeien als transactiemerk, met een prijsvechterspropositie in de spaar- en leningenmarkt. Uiteindelijk zullen financial coaching brands ons advies geven over onder welke voorwaarden wat we met wie (welk transactiemerk) moeten gaan doen en zullen dat ook voor ons gaan regelen. Dáár zit straks ook de toegevoegde waarde, en dus de marges. Dát is banking 2.0. De ontwikkeling van dit type transactiemerken draagt hieraan bij.

• in English