Promovendus Trung Bui van de Universiteit Twente heeft een systeem ontwikkeld dat kan omgaan met emoties van de gebruiker. Om de effectiviteit te illustreren paste Bui het toe bij een navigatiesysteem voor hulpverleners dat rekening houdt met de ervaren stress van een gebruiker. Het navigatiesysteem krijgt input van een losse ’stressmodule’ die de stress bij de hulpverlener meet. Bij de communicatie met de gebruiker houdt het systeem hier rekening mee. In een situatie waarin het stressniveau bij de gebruiker is verhoogd, zal het systeem er bijvoorbeeld rekening mee houden dat de gebruiker eerder fouten maakt en zal het vaker om bevestiging vragen.

Het lastige van menselijke emoties is dat ze niet altijd even goed te duiden zijn, zeker niet voor een computer. Een stemverheffing kan bijvoorbeeld een teken van enthousiasme zijn, maar ook een teken van woede. Mensen zijn er in getraind om verschillende soorten (onzekere) informatie te combineren en op basis hiervan toch juiste conclusies te trekken. Dit omgaan met onzekerheden is echter moeilijk in te programmeren in een computerprogramma.

Bui paste daarvoor een wiskundige techniek toe die in de jaren zestig werd ontwikkeld voor het aansturen van fabrieksprocessen: Partially Observable Markov Decision Process (POMDP). Hij toonde aan dat deze techniek geschikt is voor het integreren van emoties van de gebruiker in een dialoogsysteem. De POMDP-techniek kan namelijk goed omgaan met onzekerheden. De methode presteert, zolang ze getest wordt met kleinschalige dialoogproblemen, beter dan de bestaande systemen. Voor grotere problemen vereist de methode echter te veel rekenkracht.

Bui ontwikkelde daarom een hybride strategie. Deze combineert de Dynamic Decision Network (DDN) techniek met POMDP. In tegenstelling tot POMDP’s, splitsen DDN-POMDP’s de dialoogsystemen op in twee niveaus. Ze maken een afweging tussen het ver vooruit kijken en haalbaarheid qua rekenkracht.

Future Vision by Erwin Van Lun on this article

Stap voor stap leren we steeds beter om te reageren op mensen. Eerst op typen, toen op klikken, inmiddels steeds een beetje beter op onze stem, maar dit soort ontwikkelingen laten zien dat hier absoluut niet bij blijft. Uiteindelijk is het ‘luisteren’, het ‘observeren’, de normaalste zaak van de wereld voor merken.

• in English