Future Vision by Erwin Van Lun on this article
Feitelijk heeft geschreven taal een behoorlijk aantal functies (op wikipedia meer info over taal in het algemeen, maar wie er meer weet, ik hoor het graag!):
- informatieoverdracht: hierbij gaat het puur om kennis. Het opnemen van informatie teneinde dit ook te onthouden. Bij veel school, studie-of managementboeken staat dit element centraal.
- naslag: het toegankelijk hebben van informatie voor toepassing op een bepaald moment. Bijvoorbeeld de bekende natuurkunde en scheikunde tabellen op de middelbare school. Deze mocht je zelfs bij je proefwerk hebben. Het ging namelijk niet om onthouden van de informatie maar het draaide puur om de getallen.
- vermaak: leesboeken en stripverhalen hebben deze functie voor mensen.
- uni-directionele communicatie: communicatie waarbij geen feedback nodig is. Verkeersborden horen hierbij, maar ook reclame en ondertiteling van films.
- bi-directionele communicatie: geschreven taal kan communicatie tussen mensen op afstand vergemakkelijken. Het maken van rotstekeningen was hier een vroege vorm van, brieven een latere en e-mail en SMS een nog latere vorm.
- multi-directionele communicatie: vanaf de boekdrukkunst werd het mogelijk om geschreven taal te reproduceren waarmee een middel ontstond om een bericht naar meerdere mensen tegelijk te sturen.
- gedachteordening: door te schrijven kunnen gedachtes, herinneringen of emoties worden geordend. Het maken van een plan, het schrijven van een getuigeverslag, een dagboek of een filmscript horen in deze categorie.
- persoonlijke expressie: met geschreven taal kunnen mensen zich creatief uiten.
Een mooi lijstje, aanvullingen dus welkom.
Het aardige is dat de ontwikkelingen die komen, het ontstaan van de virtuele wereld, allenoodzakelijke functies van geschreven taal volledigzullen ontnemen:
- informatieoverdracht: mensen kunenn straks biologie, geschiedenissen, aardrijkskunde, culturele vorming zelf ervaren in een virtuele wereld. Ook krijgen ze instructies bij bepaalde taken door een virtuele coach die naast ze staat en waar ze letterlijk, via het gesproken woord, alles aan kunnen vragen. Die coach geeft hen bovendien nog eens suggesties die precies aansluiten bij hun persoonlijke ervaring en ambities. Coaching brands staan hierin centraal.
- naslag: we kunnen straks alle vragen stellen in een gesproken dialoog. Hoe lang is het reizen naar Parijs? Wat is de afstand tot de maan? Wie was de derder president van de Verenigde Staten? We krijgen direct antwoord. Hebben we geen schrift meer voor nodig.
- uni-directionele communicatie: Navigatie is niet meer nodig. Onze vervoersmiddelen weten immers zelf de weg en als we lopen krijgen we via ons oortje gesproken instructies. Ook reclame verdwijnt, merken kunnen immers straks op veel betere manier in contact komen met klanten die ze mogelijk kunnen helpen. En ook bij films hebben we geen tekst meer nodig. De acteurs spreken namelijk automatisch onze taal. Niet via na-synchronisatie maar via lip-sync: automatische vertalingen met niet van echt te onderscheiden stemmen waarbij bovendien de lippen van de acteur volledig natuurgetrouw meebewegen.
- bi-directionele communicatie: we praten weer met elkaar of juist met onze persoonlijke virtuele assistentes die slim namens ons het woord doen. En dat precies in onze eigen taal, in ons eigen accent. We praten met andere mensen op de wereld in onze eigen taal en worden realtime vertaald terwijl het voor onze partner lijkt alsof we hun taal spreken.
- multi-directionele communicatie: dit geldt straks juist ook voor beeld en geluid. We zien nu al de ontwikkelingen met YouTube maar dat staat pas in de kinderschoenen.
- gedachteordening: er ontstaan totaal nieuwe middelen die onze gedachte ordenen: we kunnen laten ‘tappen’ op ons brain, allerlei interactieve schermen waarbij met ons handen en voeten ons gedachtes ‘vorm’ geven op een totaal andere wijze dan we nu gewend zijn.
- persoonlijke expressie: er komen nog zeer veel nieuwe methodes om ons persoonlijk uit te drukken.
- vermaak: dit blijft
Goed en wel bekeken blijft alleen ‘vermaak’ over als belangrijke functie van geschreven taal. Ik denk niet dat de generatie in 2050 hun kinderen naar school willen laten sturen om die rare codering van het gesproken woord te leren. En dat alleen maar voor de lol. Het zal altijd wel blijven bestaan, maar het belang neemt in hoog tempo af om in de tweede helft van deze eeuw tot een minimum te komen. Dat is eigenlijk mijn conclusie. Ben benieuwd naar de reacties!