Het is nu mogelijk om hersenen tumoren te localiseren en hun groei te monitoren, en zenuwslopende ziektes als multiple sclerosis, Alzheimer's en Parkinson's op te sporen door het (heel goed) bekijken van de ogen.

"Onze hersenen zijn verbonden met beide ogen via optische zenuwcellen, dus aantasting van de hersenen kan leiden tot aantasting van de zenuwbaan en het netvlies", zegt Helen Danesh-Meyer, oog chirurg en 'neuro-ophthalmologist' bij de University of Auckland Medical School in New Zealand.

Gezichtverlies is vaak een van de eerste symptonen bij mensen met een zenuwaandoening. Bewijs tussen het verband van degeneratie van de optische zenuwbanen en ziektes als Alzheimer zijn al bekend sinds de tachtiger jaren, maar nu zijn er ook instrumenten die het via de iris kunnen meten. Een voorbeeld hiervan de is laser-camera techniek retina tomography (HRT), en een laser techniek (GDx) die beide gebruikt kunnen worden om vorm en dikte van de oogzenuwen achter in het oog te kunnen meten.

Future vision by Erwin van Lun

Iriscopie kwam naar men zegt al bij de oude Grieken, de Egyptenaren en de Chinezen. Het bestaat nog altijd, maar doordat het wetenschappelijk zeer beperkt is verklaard, bestaat er nog altijd veel skepsis. Nu we de langzaam op zeer gedetailleerd niveau kunnen meten, kunnen we ook zaken gaan aantonen die we niet eerder konden aantonen en dus als ‘wetenschappelijke onbewezen’ terzijde legden. Nu we kunnen meten, en steeds beter gaan beter, kunnen we nieuwe inzichten krijgen, diagnoses ontwikkelen om uiteindelijk de mens op aarde langer te laten leven.

Zingen en praten worden door onze hersens anders behandeld. Dat blijkt nu uit experimenten. Voor spraak zijn allerlei hersenfuncties nodig: je moet bedenken wat je wilt zeggen, daarna moet je dat formuleren in woorden en vervolgens moet je spieren in mond en keel aansturen om de klanken te vormen. Het is mogelijk om met magneten selectief een bepaald gebied uit te schakelen zodat je bijvoorbeeld nog wel woorden kunt formuleren, maar niet meer uitspreken. Het is ook mogelijk bepaalde delen uit te zetten waardoor zingen nog prima gaat maar wanneer dezelfde woorden van dat liedje uitgesproken moeten worden, dan lukt dat niet meer.

Future vision by Erwin van Lun

Als we bepaalde delen in de hersenen kunnen uitzetten, gaan we ons dan ook meer concentreren op de delen die aanstaan? Dat zou het leerproces wel eens bijzonder kunnen versnellen.

De computer blijkt het blaffen van honden beter te verstaan dan mensen, en kan gebruikt worden om de taal van deze dieren beter te leren begrijpen. Tijdens een studie naar het blaffen van honden hebben wetenschappers 6.000 blafgeluiden opgenomen van 14 hongaarse mudi’s (een soort herdershond). Zes verschillende “blaffen” werden vastgelegd: blaffen tegen vreemden, blaffen tijdens gevechten blaffen voor “een plasje doen”, blaffen voor hun balletje, blaffen tijdens spelen en blaffen als hij alleen achterblijft, Na het analyseren van de digitale versies van deze “blaffen” verbond het computerprogramma in 43% van de gevallen de juiste blaf met de juiste handeling. Dit komt vrijwel overeen met de score van mensen (40%). De computer had een betere score bij “wandelen” en “balletje”, terwijl de mensen hoger scoorden bij “spelen” en “alleen achterblijven”. Verder kon de computer beter onderscheiden welke blaf bij welke hond hoort (52%). De wetenschappers hadden eerder al vastgesteld dat mensen dit verschil vrijwel niet konden vaststellen.

Future vision by Erwin van Lun

Computers gaan de wereld beter begrijpen dan wij. Nu snappen ze honden al ongeveer even goed, straks veel beter. Dan helpen personal environment brands , merken die in de toekomst gebruik maken van dit soort gevorderde vormen van dit type technologie, ons om de wereld beter te begrijpen door bijvoorbeeld te zeggen: ‘je hond wil even een stukje gaan lopen’, of: ‘deze hond wil je begroeten en is niet boos’. Of in vreemdere omgevingen: ‘deze slang doet je nu niets, hij heeft net gegeten als is op weg naar z’n hol’. Dit soort inzichten, dit soort technologie, zorgt ervoor dat we straks in de wereld wat vrijer kunen rondlopen.

Kinderen van acht leren het best als je hen positief beloont ('goed gedaan'). Ze zijn nauwelijks gevoelig voor negatieve feedback ('jammer, niet goed'). Kinderen van twaalf reageren juist omgekeerd. Die zijn juist gevoeliger voor het wijzen op fouten.

Future vision by Erwin van Lun

Kleine kinderen reageren vaak heel inituitief, heel dicht bij de natuur, heel sterk in het hier en nu. Op een bepaalde leeftijd gaan ze denken, iets dat ontwikkelde landen sterk stimuleren. ‘Denken’ wordt (veel) hoger gewaardeerd dan ‘voelen’. Als je je lekker voelt, wil ik niet worden afgeremd, maar juist worden gestimuleerd. Dat geldt toch voor iedereen? Maar we kunnen nou eenmaal niet alles doen waar we zin in hebben. Je kan niet zomaar een appel eten in een supermarkt, iemands huis binnenlopen of mensen betasten. Dit misschien bijna automatisch gedrag wat kinderen nog hebben moeten we met onze gedachte weer afremmen. Het zijn de normen en waarden, collectieve gedachtes, die we nodig hebben om je in een maatschappij veilig te voelen.

Mensen zijn slechts beperkt in staat kinderen op te voeden. Met man en macht zetten zij zich vol in, maar toch blijven ze onzeker. Dat geldt vooral ook omdat mensen tegenwoordig maar een paar kinderen hebben, zelfs hun broertjes of zusjes niet hebben helpen opvoeden of veel ervaring hebben met vorige kinderen. Dit soort inzichten leiden ertoe als we straks personal child brands krijgen die ons helpen om kinderen groot te brengen. Zij luisteren letterlijk (!) met ons mee naar wat er gebeurt in een dialoog met ons kind, in een voorval bijvoorbeeld. Via allerlei sensoren wordt gezichtsuitdrukking, lichaamshouding en taal gemeten. Om ons vervolgens ‘s avonds, als de kleine ligt te slapen, nog eens een dit voorval door te spreken. Volledig geautomatiseerd. Voor dit echt gemeengoed is, hebben we het wel over 2050, de tijd van pamper planet.

Related trends

• 2050-2100: Pamper planet

Aan de Britse Universiteit van Reading is een robot ontwikkeld die denkt met behulp van rattenhersenen. De robot kan zelfstandig objecten ontwijken zonder dat daar extra menselijke of technologische ondersteuning voor nodig is. De hersenen zitten niet fysiek in de robot, maar worden bewaard in een voedingsrijke ruimte. Via Bluetooth communiceren ze met de robot.

Onze menselijke hersenen blijken een geldelijke beloning net zo te waarderen als een sociale beloning. Geld en status wordt door dezelfde plekken in ons brein behandeld. Dat verklaart bijvoorbeeld waarom mensen een hogere prijs willen betalen voor een Toyota Prius: de waardering van de omgeving maakt dit weer goed. De sociale functie van merken wetenschappelijk bewezen, zeg maar. Meer op NeuroMarketing.

Psycholoog Savid Moxon deed onderzoek naar het effect die zogenaamde 'Sound Snacks' hebben op de fysieke en mentale gesteldheid van mannen en vrouwen. 'Sound Snacking' is het luisteren naar korte stukjes muziek en/of delen van platen, iets dat maar liefst 93% van de jongere (Nederlandse) muziekfans (18 tot 24 jaar) regelmatig doet. Uit het onderzoek, waaraan ruim 200 jongeren deelnamen, blijkt dat mannen veel beter kunnen bepalen welke muziekgenres hen fysiek zullen beïnvloeden en zijn zich meer bewust van hoe ze zich door verschillende geluiden zullen voelen.

Onderzoekers hebben bij Apen ontdekt dat zij een extra robotarm kunnen besturen, naast hun gewone armen. Hersenen zijn blijkbaar zo flexibel dat zij nog extra 'devices' kunnen aansturen. Dat biedt volop mogelijkheden voor de toekomst om de wereld om ons heen te laten besturen door robots die doen wat wij denken. Hieronder een samenvatting van de volledige tekst

Future vision by Erwin van Lun

We kunnen hiermee niet alleen protheses gaan besturen maar ook ook robots of auto’s. Maar gebeurt er als we een interface kunnen bedenken die mensen aan elkaar koppelt en concepten kopiert? Nu hebben we spraak bedacht, maar daar ontstaat veel ruis op de lijn. Of we kunnen dingen gaan waarnemen, zoals infrarood, magnetisch straling, warmte, trillingen, hoge en lage geluiden enzovoorts. Dat zou ons wel eens tot een heel bijzonder soort kunnen maken. Dat zijn wel de inzichten die hier tot leven komen.

In deze video brengt Derren Brown razendsnel een aantal studenten medicijnen in een bepaalde toestand waar hij probleemloos een naald door de huid van hun hand kan prikken zonder dat ze het voelen.

Future vision by Erwin van Lun

Wij begrijpen nog totaal niet wat we allemaal kunnen doen met onze hersenen. Deze kennis van deze krachten verspreidt zich snel, maar het zal een nieuwe generatie vergen die er echt voor openstaat. Als wij het fysieke tijdperk (tot ca 2035) voorbij zijn, krijgt oerenergie weer volwaardige aandacht.

Derren Brown, bekend van het spelen met onze hersenen, laat in deze video zien hoe hoe een willekeurige voorbijganger andere mensen op tientallen meters afstand kan laten stoppen. Indrukwekkend. Maar de grote vraag is: wat zien we hier? Maken we hier contact het het quantum veld, waarin al het leven op aarde is verbonden, of is het toch gewoon een truc waar voor alles in scene is gezet? Wie wel eens telepathische ervaringen heeft gehad neigt naar de eerste, wat erg interessant is wat we daar dan in de toekomst mee kunnen, en dan zou een ontmaskering jammer zijn. Laat het maar weten wat je denkt!

In dit filmpje legt Dr Quantum het verschil uit tussen materie en golven. We weten allemaal wel dat er een verband is tussen massa en energie via de beroemde formule van Einstein (E = mc²; energie = massa maal de lichtsnelheid (3,00 x 100.000.000 met per seconde) in het kwadraat, en dat massa en energie dus direct samenhangen. Dat betekent simpelweg dat elk element in het heelal, elk planeet, elke stukje leven, elke plant, elke dier en dus ook de mens bestaat uit uitsluitend energie. Einstein liet al zien dat massa een vertraagde vorm is van energie, als een verkeersinfarct op een snelweg.

Als energie weer op zijn beurt uitsluitend bestaat uit golven, hebben we te maken met permanente verandering. Met als gevolg dat ons menselijk lichaam verre van statistisch is, maar de resultante van een kluwe golven die continu verandert en als een bos touw gedurende 80 jaar wat verstrengeld is. Strengels die uit onze lichaam komen en voortdurend onzichtbaar contact maken met anderen. Daarna ontvlechten de golven zich en gaan ze gewoon door en verdwijnt een mens alsof er nooit iets is geweest.

Voor velen is dit psychologische testje wellicht bekend, maar nu eindelijk online. Eerst kijken dan verder lezen.

Uit onderzoek van door Marcel Zeelenberg op de universiteit van Tilburg blijkt dat mensen meer spijt hebben van de dingen die ze niet hebben gedaan, dan van de dingen die ze wel hebben gedaan. Ook laat het zien dat onze nieuwsgierigheid groter is dan de afkeer die we hebben van het negatieve gevoel 'spijt'. In de wereld die op ons afkomt, die zich de komende tientallen jaren vormt, kunnen we alles doen, alles beleven, alles leren. En dat vanaf het eerste moment in ons leven. We kunnen ons leven met het grootste gemak vullen, als een gek onze nieuwsgierigheid bevredigen, alleen de vraag is: worden we er gelukkiger van? Dan komt wijsheid om de hoek: welke keuzes moet je maken? hoe moet je psychologisch omgaan met dingen die je laat liggen? hoe krijg je berusting met je eigen leven. Vragen van spirituele aard, vragen die alleen op hoger niveau opgelost kunnen worden, maar nog altijd met behulp van technologie. We spreken dan wel over 2050. We spreken over de wereld van Pamper Planet.

In China is de wijze waarop kinderen zindelijk worden gemaakt volstrekt anders dan in het westen. De gemiddelde leeftijd waarop een kind in China zindelijk wordt, ligt tussen de 12 en 15 maanden, ten opzichte van westerse baby’s met 18-30 maanden. Chinezen hebben een andere visie op 'leren' die het westen straks gaat inspireren.

Onderzoekers van de Carnegie Mellon University hebben ontdekt dat onze hersenen van verschillende personen bepaalde objecten toch op dezelfde wijze opslaan. Door te meten hoe een eerste set personen bepaalde objecten opslaan bij het waarnemen van deze objecten, kunnen zij vervolgens bij een tweede set personen meten naar welke objecten ze kijken. Op deze wijze is het dus mogelijk gedachte te lezen (via nm). Uitgebreid hieronder.