Europese goksites worden toegestaan waarbij nationale gokmonolopies verdwijnen. Dat is wat de EU wil (via em). Zo ontstaat langzaam de Europese markt. Daarna volgt er - als gevolg van andere ontwikkelingen - een wereldmarkt, met wereldbestuur, wereldregelgeving, wereldpolitie en één wereldmunt. Dan zijn we wel vijftig jaar verder.

Eurocommissaris Viviane Reding (Information & Media) heeft de plan voor een Europese muziekmarkt, ook al staan Nationale copyrightwetten nog wel in de weg. Licenties voor auteursrechten, die nu in elk land apart moeten worden geregeld, zouden voor meerdere landen of zelfs heel Europa kunnen gelden (via dc). In het verleden zijn lokaal auteursrechten bedacht, net als een aantal jaren daarvoor de landsgrenzen. De wereld is echter helemaal niet verdeeld in landen, dat hebben wij zelf ooit gedaan. Om ons beschermen bijvoorbeeld tegen kwaad van buiten. Nu deze dreiging wegvalt, vallen de grenzen langzaam weg (het procoes van ontnationalisering) en moeten we gaan nadenken over auteursrecht op wereldschaal. Om te beginnen maar eens met Europa. Dat is al moeilijk genoeg.

Related trends

• De-nationalizing

De Europese Commissie wil een nieuwe Europese telecomautoriteit die de concurrentie binnen Europa moet aanwakkeren door belemmeringen weg te halen (via em). Langzaam krijgt de Europese markt een basis. Eerst de financiële markt, mede doorinvoering van de Euro, nu ook de telecom markt. In een volgende stap wordt ook de fysieke infrastructuur en het gebruik daarvan gestandariseerd. Hierdoor kunnen aanbieders gemakkelijk over de grenzen gaan aanbieden, groeien en efficienter gaan werken. Uiteindelijk leidt dit tot betere producten voor de consumenten, een breder aanbod en lagere prijzen. De belangrijkste drempel die echter gesleten moet worden is 'angst tegen Europa'. Daarom gaat dit proces maar heel langzaam (maar wel gestaag).

Leverancier van bewaping Taser International (ook consumenten producten) overweegt om robots uit te rusten met wapens. Het Amerikaanse leger gebruikte al langer PackBot, gemaakt door iRobot, die is uitgerust met dodelijke wapens. Van deze robot zijn er enige honderden actief in Irak en Afghanistan. Het plan van Taser gaat echter weer een stap verder. Hiermee kan de politie robots gebruiken tegen burgers. Zo zouden robots shocks kunnen toedienen aan criminelen totdat de politie is gearriveerd (via ns). De grote vraag is nu wat er gebeurd als de robots fouten maken waardoor er onbedoeld gewonden of zelfs doden vallen.

In de toekomst zouden volgens Promovendus Ronald van den Hoogen via e-justice sommigen vonnissen volledig geautomiseerd uitgesproken moeten kunnen worden. Een paar gegevens invoeren en de omstandigheden en het vonnis wordt verschaft. Op die wijze kan ICT eenvoudige en reperende handelingen uit handen nemen van overvolle rechtbanken. Op dit moment vinden bij diverse rechtbanken experimenten plaats met digitale dossiers, bestaat de mogelijkheid om verdachten en getuigen via een videoverbinding te verhoren, kunnen partijen processtukken op elektronische wijze naar de rechtbank sturen en zijn steeds meer rechterlijke uitspraken op het internet te vinden (via uu). De wereld ontwikkelt zich vrolijk verder. Overal hangen camera's, daarmee voelen we ons veilig, we ontdekken dat lik-op-stuk beleid by far het beste werkt en we automatiseren tegelijkertijd de rechtspraak. De tijd dat we in de auto direct een boete zien bij te hard rijden, bij alcoholgebruik of bumperkleven komt steeds dichterbij. Maar ook het hinderen van andere mensen, het ongeoorloofd betreden van ruimtes of discriminered taalgebruik. Alles waarvan we met z'n allen bepalen dat dat niet mag, gaan we geautomatiseerd controleren. Op deze wijze komt BigBrother, hoewel oorspronkelijk voorspeld voor 1948, misschien een eeuw later, zo rond 2048, toch steeds een stapje dichterbij. Ook deze ontwikkelingen vanuit de juridische wereld draagt hieraan bij.

De Europese Commissie gaat onderzoek doen naar prijsafspraken tussen Apple en platenmaatschappijen over de distributie via iTunes. Dit is namelijk per Europees land verschillend. Zo kan iemand uit Nederland alleen muziek kopen via de Nederlandse Itunes store (dit door controle via de herkomst van de creditcard). Volgens de Europese Commissie worden hier de nodige regels overtreden want binnen Europa mogen geen verschillen worden gemaakt (via am). Europa wordt langzaam één, nu met deze stap, in een volgende stap worden ook auteursrechten Europees geregeld. Voor muziek, voor films en voor games. Ook bij de distributie vervallen dan de grenzen. Als iets geproduceerd is, komt het direct voor iedereen beschikbaar tegen dezelfde prijs. Eerst voor Europa maar vroeg of laat waar ook ter wereld. Dit is een stapje in die richting.

Jongeren van 13 en 14 jaar mogen meer uren per week gaan werken. Op zaterdag mogen ze voortaan 7 uur werken in plaats van 6. Door de weeks mogen ze een uurtje vroeger beginnen, om 7 uur in plaats van om 8 uur. Verder mogen ze vaker optreden in films en podia. Dat heeft minister Donner besloten (via ld). Zo krijgen kinderen steeds vroeger verantwoordelijkheid. De leeftijdsgrens tussen leren en werken zal de komende decennia langzaam verdwijnen. Vanaf jonge leeftijd gaan kinderen al een zeer bescheiden bijdrage leveren aan de maatschappij. Dit bouwen ze langzaam uit. Ze besteden steeds minder tijd lerend op school maar werken samen met andere leerlingen in projecten voor bedrijven en overheden, fysiek onder elkaar maar vooral ook virtueel verbonden. De eeuwige student keert dus in zekere zin weer terug. Aan de andere kant leren ze ook langer door, de wereldmaatschappij heeft immers steeds meer specialisaties nodig. En tenslotte blijven we ook hele leven leren. In een veranderende maatschappij is het straks de normaalste zaak van de wereld aan iemand van vijftig weer aan een opleiding begint, of in elk geval minder productief is, want banen zullen in hoog tempo gaan veranderen en er moet nog wel vijfentwintig jaar gewerkt worden (weliswaar steeds minder uren maar toch). Het verder loslaten van de beperkingen van jonge kinderen hoort bij deze ontwikkeling.

Het filmen en uitzenden van geweld door burgers is binnenkort strafbaar in Frankrijk. De Franse overheid heeft onlangs een wet goedgekeurd waardoor het filmen en uitzenden van geweldadige acties en gebeurtenissen louter voorbehouden wordt aan de professionele journalisten. Iedereen die zich niet aan de regels houdt riskeert een gevangenisstraf (via mobile cowboys). Frankrijk kent een andere cultuur dan Nederland. Een belangrijk kenmerk daarvan is de hogere PDI, de hogere Power Distance, de mate waarin statusverschillen tussen leiding en burgers (of medewerkers) door iedereen (hoog en laag) als normaal wordt geaccepteerd. In Frankrijk is dit getal hoog (nl. 68) vs Nederland (38). Nederland hoort daarmee tot de laagste ter wereld. Wij vinden dat iedereen gelijk is. Wij vinden het geweldig als onze ministers met de fiets op het binnenhof aankomen. In de meeste andere culturen is dit not-done. Zo in Frankrijk ook niet. Het succes van blogs in Nederland wordt ermee verklaard maar ook deze actie van de Franse overheid. Maar toch is die gedoemd te mislukken.

Het Commissariaat voor de Media treedt op tegen de TROS omdat het consumenten programma Radar samenwerkt met Independer, de site waar verzekeringen kunnen worden vergeleken en afgeslonten. Volgens het commissariaat overtreedt de omroep daarmee de mediawet omdat publieke omroepen niet mogen helpen bij het maken van winst door derden. De vergelijkingssite verdient geld aan de via de Radar-site aangevraagde offertes en afgesloten polissen (via broadcast magazine). Dit is weer zo'n doorlopend spoor. Wetgeving is bedacht om consumenten te beschermen. De publieke omroep is bedacht om interessante content voor het publiek te ontsluiten en op de meest geschikte manier achter elkaar te programmeren. De tijd is echter veranderd. Misstanden door bedrijven worden tegenwoordig keihard afgetraft via weblogs, forums en andere communities. Daarbij kunnen consumenten tegenwoordig prima zaken met elkaar vergelijken en zijn niet meer afhankelijk van eenvoudige media zoals TV. Het gevolg van het vasthouden aan oude wetgeving is dat consumenten nadat zij een hele reeks gegevens hebben ingevoerd wél een advies krijgen, maar moeten zij om het af te sluiten opnieuw alles invullen. Hier is geen consument meegebaat; hier zit geen consument op te wachten. De oplossing: Schaf de mediawet af, maak een sociaal plan voor de mensen van het Commissariaat en laat bedrijven zoals Independer een subsidieaanvraag doen bij de overheid voor televisieprogramma's. Die kan de overheid dan geven om goede informatievoorziening aan het volk te promoten. Vervolgens kunnen deze programma's worden uitgezonden via een televisiezender (het maakt niet uit welke) of ter beschikking worden gesteld via het Internet. Dat zijn stappen die ons vooruit helpen. Niet het vasthouden aan verouderde regelgeving. Dat is een doodlopend spoor.

Via voorwaarden.net kunnen ondernemers en instellingen hun algemene voorwaarden kosteloos online deponeren en laten inzien. Voorheen was het deponeren van voorwaarden alleen mogelijk bij een Kamer van Koophandel of een Rechtbank. Duur en niet toegankelijk (via telecommerce). Zo gaat de virtuele wereld steeds meer lijken op een gewone wereld. Alles wat we daar straks doen wordt keurig juridische en real-time ondersteund. Transacties bijvoorbeeld worden steeds beter geregeld. Als we straks iets kopen, zien we direct een link naar de voorwaarden 'versie 6.0.a d.d. 28-11-2006, 15:03 GMT+1' die netjes zijn gedeponeerd. Een ander voorbeeld is de installatie van software waar nu iedereen blind akkoord gaat met de voorwaarden, een zinloze pagina dus. En ook de signatures van bedrijven in e-mails staan voor juridische teksten en zijn feitelijk alleen maar storend in de communicatie. Daar kan straks gewoon 'verzonden onder voorwaarden' onder staan. Of nog eenvoudiger, via file-properties vragen we de voorwaarden op. Zo simpel kan het werken. Zo simpel gaat het werken.

Eurocommissaris Viviane Reding, bekend van de regelgeving rondom de internationale roaming tarieven, wil dat er één Europese telecom waakhond komt in plaats van de 25 verschillende 'Optas' die nu met elkaar door één deur moeten. De huidige 'lokale' Opta's mogen van Reding blijven bestaan voor het reguleren van de lokale telecom markten en -netwerken, net zoals dat bij de Europese Centrale bank in verhouding tot de diverse nationale banken het geval is. De voornaamste reden van Redings wens is het feit dat operators als France Telecom en Deutsche Telecom momenteel meer dan 80% van de Europese mobiele breedband netwerken in handen hebben en daarbij kleinere telecom bedrijven de toegang hiertoe wijgeren (via mobile cowboys). De virtuele wereld is niet aan landsgrenzen gebonden en ook de regelgeving wordt daarom langzaamaan internationaal. Om te beginnen Europees. En dat begint met deze wens.

Marketingfacts: Het Gerechtshof Arnhem heeft vandaag uitspraak gedaan in het kort geding tegen ZoekAlleHuizen.nl. Het Gerechtshof bevestigt de eerdere uitspraak van de Voorzieningenrechter en wijst de vorderingen af. De gegevensverzamelingen bij de NVM-makelaars vormen geen beschermde databank in de zin van de Databankenwet. In dit kort geding is niet komen vast te staan dat de aanleg van deze gegevensverzamelingen in kwalitatief of kwantitatief een substantiële investering van de NVM-makelaars vergt.

Ook is er geen sprake van auteursrechtinbreuk omdat:

• Zoekallehuizen.nl foto’s in verkleind formaat op haar website opneemt.


• Slechts delen van de woningomschrijving overneemt.


• Plaatsing van deeplinks of hyperlinks geen verveelvoudiging of openbaarmaking is.

Het WRR (Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid) beschrijft in haar mediarapport dat de overheid zich minder moet richten op afzonderlijke media als radio, TV en Internet en juist meer op maatschappelijke functies als nieuws, opinie en achtergronden. Entertainment en reclame horen hier dus niet langer bij.

Met dit rapport gooit de WRR de knuppel in het Hilversum-Hoenderhok. Het loopt nog een beetje op de zaken vooruit. In de volwassen mediacontext van 2015 sponsort de overheid inderdaad alleen nog specifieke programma's. Via personal media agents kunnen consumenten deze content tot zich nemen. Er bestaat dan nog nauwernood zoiets als 'publieke omroep'. Wat dat betreft is het WRR rapport bijzonder toekomstvast. Of de overheid het advies ook nu al gaat opvolgen is maar de vraag. Heel Hilversum staat op de achterste beetjes. Desalniettemin verandert de wereld vanzelf. De overheid heeft namelijk niet de touwtjes in handen, maar de consument. De consument bepaalt straks wat er wanneer wordt gekeken. Als er over een paar jaar steeds minder mensen nog naar de publieke omroep kijken, dan treden de omroepverenigingen vanzelf massaal uit het bestel. Met of zonder een zetje van de overheid, over tien jaar is het medialandschap totaal onherkenbaar en dit is een stapje in het proces daar naar toe.

ClickZ collega Dave Morgan schudt de US Online Advertising industrie wakker. In de anti-spyware wetgeving worden third-party cookies mogelijk verboden. Zogenaamde first-party cookies worden direct geplaatst door de site (technisch domein) die we bezoeken. Third-party cookies komen van een derde partij, bijvoorbeeld van DoubleClick. Deze worden straks mogelijk dus verboden. Deze ontwikkeling laat weer duidelijk zien dat uiteindelijk de consument aan het langste eind trekt. De bezoeker kiest uiteindelijk welk merk/site een relatie met de bezoeker mag onderhouden en (dus) een cookie mag plaatsen. De consument stelt zo het filter in voor merken. Slechts een beperkt aantal merken worden over een aantal jaar nog in de leefwereld van de consument toegelaten. Merken die deze positie kunnen bereiken, zullen dan ook zeer voorzichtig met deze relatie omgaan.

Staatssecretaris Medy van der Laan zegt dat in 2008 nog twee publieke netten overblijven zonder entertainment en zonder reclame. De overheid trekt zich terug. Biedt nog alleen content die gratis voor elke burger beschikbaar zou moeten zijn. Nu nog via 3 zenders, straks 2, daarna 1 en daarna geen. Alle content is dan via Internet beschikbaar voor ieder die dat wil en worden door personal media agents in de televisieavond ingepast. Het zal even duren maar het is in de volwassen mediacontext van 2015 (h4) een feit.