Wie bij broadcaster RTL een aflevering van de televisieserie Gooise vrouwen wil zien, kan tegenwoordig ook eerst een interactieve commercial van MS Office doorlopen (via dc). Er bestaan verschillende varianten. Zo is er een variant waarbij je enige minuten kan kijken, maar er is ook een variant waarbij je verplicht bent sommige knoppen aan te klikken. Je moet klikken, anders gaat de commercial niet verder. Op een gegeven moment bedenk je jezelf: waarvoor was ik hier ook alweer? Mochten er nog Gooise vrouwen fans zijn die aan dit totaal ongerelateerde product een positief gevoel overhouden en vervolgens de Office pagina's in de Microsoft site bezoeken, krijgen vervolgens een BH reclame voorgeschoteld. Microsoft gaf ooit richting aan de verandering van de wereld, maar nu haar strategie is meer te gaan verdienen met advertising, lijkt zij volle kracht vooruit een doodlopende weg in te slaan.

Normaal schrijf ik op dit weblog alleen over evolutie van media, marketing of merken. Hoe mensen zich aanpassen. Hoe de wereld zich aanpast. Zelden schrijf ik in de categorie dood spoor. Welnu, het is Microsoft gelukt om in deze categorie te verschijnen. Op haar eigen website, op pagina's van Share Point Server van Office laat Microsoft tegenwoordig derden adverteren. René Jansen van WinkWaves wist zelfs een pagina te onderscheppen waarin voor BH's (echt waar, geen typefout!) werd geadverteerd. Een onbegrijpelijke actie.

De grote wereldwijde Internetbetaaldienst Paypal gaat alle gebruikers wereldwijd voorzien van een kastje waarmee het internetbetalingsverkeer veiliger moet worden (via em). Dit is een dood spoor. Hét grote probleem op Internet van dit moment (en eigenlijk al sinds het begin) is identificatie. Niet alleen bij betalingen maar bij alles wat we doen: hoe met vrienden communiceren (is dit wel een veilig mailtje? twijfel? dan slopen we eerste alle multi-media er maar uit voor de veiligheid), hoe we met merken communiceren (beveiligen van je account gegevens) en je betalingen. Maar dat slechts voorbeelden. Krijgen we straks van elk bedrijf, voor elke site, een los kastje? In plaats van een enorme lijst met passwords krijgen we dan een doos vol met kastjes? Ik hoop het niet. En dat wordt het ook niet.

Het filmen en uitzenden van geweld door burgers is binnenkort strafbaar in Frankrijk. De Franse overheid heeft onlangs een wet goedgekeurd waardoor het filmen en uitzenden van geweldadige acties en gebeurtenissen louter voorbehouden wordt aan de professionele journalisten. Iedereen die zich niet aan de regels houdt riskeert een gevangenisstraf (via mobile cowboys). Frankrijk kent een andere cultuur dan Nederland. Een belangrijk kenmerk daarvan is de hogere PDI, de hogere Power Distance, de mate waarin statusverschillen tussen leiding en burgers (of medewerkers) door iedereen (hoog en laag) als normaal wordt geaccepteerd. In Frankrijk is dit getal hoog (nl. 68) vs Nederland (38). Nederland hoort daarmee tot de laagste ter wereld. Wij vinden dat iedereen gelijk is. Wij vinden het geweldig als onze ministers met de fiets op het binnenhof aankomen. In de meeste andere culturen is dit not-done. Zo in Frankrijk ook niet. Het succes van blogs in Nederland wordt ermee verklaard maar ook deze actie van de Franse overheid. Maar toch is die gedoemd te mislukken.

Het Commissariaat voor de Media treedt op tegen de TROS omdat het consumenten programma Radar samenwerkt met Independer, de site waar verzekeringen kunnen worden vergeleken en afgeslonten. Volgens het commissariaat overtreedt de omroep daarmee de mediawet omdat publieke omroepen niet mogen helpen bij het maken van winst door derden. De vergelijkingssite verdient geld aan de via de Radar-site aangevraagde offertes en afgesloten polissen (via broadcast magazine). Dit is weer zo'n doorlopend spoor. Wetgeving is bedacht om consumenten te beschermen. De publieke omroep is bedacht om interessante content voor het publiek te ontsluiten en op de meest geschikte manier achter elkaar te programmeren. De tijd is echter veranderd. Misstanden door bedrijven worden tegenwoordig keihard afgetraft via weblogs, forums en andere communities. Daarbij kunnen consumenten tegenwoordig prima zaken met elkaar vergelijken en zijn niet meer afhankelijk van eenvoudige media zoals TV. Het gevolg van het vasthouden aan oude wetgeving is dat consumenten nadat zij een hele reeks gegevens hebben ingevoerd wél een advies krijgen, maar moeten zij om het af te sluiten opnieuw alles invullen. Hier is geen consument meegebaat; hier zit geen consument op te wachten. De oplossing: Schaf de mediawet af, maak een sociaal plan voor de mensen van het Commissariaat en laat bedrijven zoals Independer een subsidieaanvraag doen bij de overheid voor televisieprogramma's. Die kan de overheid dan geven om goede informatievoorziening aan het volk te promoten. Vervolgens kunnen deze programma's worden uitgezonden via een televisiezender (het maakt niet uit welke) of ter beschikking worden gesteld via het Internet. Dat zijn stappen die ons vooruit helpen. Niet het vasthouden aan verouderde regelgeving. Dat is een doodlopend spoor.

Emerce schrijft dat de omzet van huizensite Funda in 2006 beneden verwachting was. Funda CEO Marque Joosten schrijft hierover in het jaarverslag dat alleen als Funda de mogelijkheid heeft om de strategie flink bij te stellen, zonder tegenwerking van grootaandeelhouder NVM, kan het tij worden gekeerd. De CEO werd afgelopen vrijdag op non-actief gesteld. Onenigheid over het te voeren beleid is de kern van het conflict. Goed ingevoerde makelaars zeggen, zo schrijft De Volkskrant, dat de Funda-directie de huizensite open wilde stellen voor derden. De site is nu nog het exclusieve domein voor NVM-makelaars, en toont zo'n 85 procent van het totale Nederlandse huizenaanbod. De NVM zit echter niet te wachten op een openstelling, omdat veel consumenten juist kiezen voor een NVM-makelaar omdat ze alleen zo met een advertentie op Funda verschijnen. Dit is een dood spoor. Gericht op controle, controle, controle. Funda heeft geweldige kansen, maar je moet ze wel willen zien.

Kabelbedrijf UPC gaat het internetverkeer filteren door kinderpornosites te blokkeren op basis van een lijst van de KLPD. Het bedrijf hoopt dat andere providers volgen. Klanten van (dochterbedrijf) Chello die proberen een website te bezoeken waarvan bekend is dat er kinderporno op staat, krijgen het deksel op de neus. Ze krijgen een pagina te zien waarop staat dat de site niet-toegankelijk is gemaakt (via emerce). Dit is een dood spoor. Het heeft geen zin op het internet consumenten te blokkeren. Consumenten weten hun weg toch wel te vinden. Het heeft echter wel zin om bijvoorbeeld een plugin te maken voor browsers waardoor (bijvoorbeeld in Rood, of knipperend) wordt aangegeven: 'dit is een site met kinderporno, bron: KLPD, uw gegevens worden vastgelegd, wilt u doorgaan?'. Of nog beter: internationaal samenwerken met andere politiediensten, werken aan een blacklist en in samenwerking met internet browserfabrikanten dit oplossen.

De Netcoördinator Ton van Dijk van Nederland 1 wil Lingo van de buis halen. Dit is ongelooflijk korte termijn denken. Welke marketeer kan zich veroorloven 800.000 klanten zomaar aan de kant te zetten? Stel dat je voor elke uitzending 0,25 cent zou kunnen vragen, dan verdien je dus gewoon 4 ton per uitzending. Nou, daar kan je iets moois van maken. Maar het verkopen blijft technologisch een drempel en daarvoor kan misschien nu nog niet een haalbaar business plan gemaakt worden. Maar 800.000 klanten weggooien is weer iets anders. Ik zou nu in elk geval zorgen dat ik zou weten wie mijn kijkers zijn door ze bijvoorbeeld mee te laten doen via SMS, mobiel internet of e-mail. En dan zou er wel eens een heel ander verdien model kunnen ontstaan.

Op Admanger.nl staat een stukje over de zogenaamde opvolger van de telefoongids:

Nederlanders dreigen elkaar kwijt te raken doordat het aantal vermeldingen in de telefoongids op zijn retour is en er sprake is van een enorme versnippering van het aantal mobiele nummers dat in omloop is. Daarom wordt er gewerkt aan een landelijke digitale brievenbus die de traditionele telefoongids op den duur gaat vervangen. De Telefoongids werkt momenteel aan een landelijke centrale database waar Nederlanders op verschillende manieren wel vindbaar zijn. "In de virtuele brievenbus bepaalt de consument zijn eigen bereikbaarheid", zegt Dolf Weiler, marketing-directeur. De organisatie werkt achter de schermen met de overheid en het bedrijfsleven om de telefoongids van de toekomst vorm te geven.
Deze ontwikkeling zal ik eens bekijken:

Stichting Brein heeft weer iets nieuws ontdekt: Usenet (zie ook Emerce). Dát is nu de plek waar het verderf wordt gebonden. Dát moet nu aan banden worden gelegd.

Brein heeft z'n fundamenten in het massacommunicatietijdperk. In het tijdperk waarin een fysiek product (de LP, de CD) onlosmakelijk waren verbonden met de content (nl. het liedje) en de distributie volledig gecontroleerd was door een beperkt aantal radiozenders. Brein blijft strijden vanuit een oude gedachte. Brein verdedigt een land dat straks niet meer bestaat.

Die tijd is snel aan het veranderen. Wat we vandaag de dag zien is nog kinderspel. Met een jaar of tien bevatten mediadragers met gemak 1 miljoen nummers. Kan je zo even kopieren. Draadloos, even snel. Heb je alles beschikbaar en maak je later we een selectie. Denkt Brein dit straks ook tegen te kunnen houden? Beter is om te anticiperen op de toekomst die eraan komt. Door bijvoorbeeld de prijzen reeel te maken. En kwaliteit te leveren. Makkelijke websites. Goede MP3's (of nog beter: een formaat dat ook bijvoorbeeld 'taal' bevat zodat je ook daarop kan selecteren). Met goede tags. Met songteksten. Kwaliteit dus. En dus tegen een prijs waarvoor niemand op zoek wil gaan naar die nummers bij z'n vrienden. Bvb 0,05 cent per nummer. En daarvan gaat dan 1 cent naar de artiest. Prima toch als het een miljoen keer wordt gedownload?