Vaak wordt er gespeculeerd over de toekomst van mobieltjes. Hierbij vergeten we dan vaak waarom mobieltjes van nu hun doorbraak hebben beleefd. 'Touch' bijvoorbeeld, dat vandaag de dag z'n grote doorbraak beleeft, was eenvoudig te voorspellen doordat het zoveel beter past bij de natuur van de mens. Kijk maar hoe zeer jonge kinderen omgaan met dingen die ze aanwijzen, of hoe bejaarden voor het eerst omgaan met een computer, dan zie je de menselijke natuur terug (zie ook het boek waarin ik in 2004 de iPhone tekende). Stembediening wordt de volgende doorbraak, waarbij je je vervolgens kan afvragen wat dan nog de toekomst zal zijn voor mobieltjes. Of is er geen toekomst?
Future vision by Erwin van Lun
Niemand heeft tenslotte werkelijk behoefte om overal een kastje naar toe te slepen dat bovendien op verschillende plekken op de wereld eigen instellingen kent en ook nog af en toe opgeladen moet worden. Slechts een zeer beperkt aantal mensen vind het leuk om nieuwe features op te zoeken (menu->applications->settings). Maar natuurlijke drijfveren en behoefte zitten ingebakken, dus als we daarmee (zeer eenvoudig, dus passend bij onze natuur) geholpen kunnen worden, dan graag.
De toekomst is dan ook veel simpeler: ingebouwde (of ingeplante) oordopjes die op commando geluid van buiten toelaten. Dus een mode kennen in ‘presence’ (actief aanwezig zijn op de plek waar je dan bent), ‘connected’ (verbonden via een virtuele wereld met een echte of kunstmatige mensen) of ‘mixed’ (waarin je gesproken assistentie krijgt bij je eigen gedrag in de fysieke wereld. Als je praat, wordt dat via je oordopje ook weer geregistreerd. Als je nog wat wilt zien of beeld wilt doorgeven, kan je altijd elk willekeurig scherm (=camera) raadplegen (die zijn per definitie verbonden) of een velletje e-paper uit je zak trekken en uitrollen. Betalen gaat door biometrische herkenning (stem, iris of vingerafdruk). Dus je kan gewoon naar buiten toe zonder iets mee te nemen. Geen sleutel, geen portemonaie en geen mobiel. Niet in 2008, niet in 2015 maar in 2025 komen we een heel eind.